از مانومتری مقعدی برای ارزیابی افرادی که دچار یبوست، بی اختیاری مدفوع یا دیگر اختلالات مربوط به عضلات مقعد (اسفنکتر) و مشکلات دفعی هستند استفاده می شود. از این تست برای تعیین قدرت و بررسی هماهنگی عضلات راست روده و مقعد استفاده می شود. ناحیه مقعد و راست روده دارای ماهیچههایی برای تنظیم حرکت مدفوع هستند. به طور معمول، هنگامی که مدفوع وارد راست روده می شود، عضله مقعد (اسفنکتر) سفت می شود تا از دفع مدفوع در زمان نامناسب جلوگیری کند. اگر این عضله ضعیف باشد یا به موقع منقبض نشود، ممکن است بی اختیاری (نشت مدفوع) رخ دهد. به طور معمول، زمانی که فرد برای اجابت مزاج زور می زند، عضلات اسفنکتر مقعد شل می شوند و امکان تخلیه مدفوع فراهم می شود. اگر عضلات اسفنکتر هنگام زور زدن سفت شوند، یبوست رخ می دهد و بیمار قادر به دفع کامل مدفوع نیست. مانومتری آنورکتال قدرت عضلات اسفنکتر را بررسی می کند و تشخیص می دهد که آیا در هنگام دفع مدفوع، این عضلات آن طور که باید شل می شوند یا خیر و از این طریق اطلاعات بسیار ارزشمندی را به پزشک ارایه می دهد. دلایل زیادی برای بی اختیاری مدفوع و یبوست وجود دارد. عملکرد نامناسب عضلات اسفنکتر مقعد از جمله این دلایل است که با استفاده از بیوفیدبک، مانومتری مقعدی و تمرینات ویژه عضلات کف لگن می توان این عضلات را تقویت کرده و در درمان بی اختیاری مدفوع و یبوست به کار برد.
- مشکل در دفع مدفوع (دفع سخت)
- بی اختیاری مدفوع (عدم کنترل بر دفع مدفوع و نشت مدفوع)
- یبوست (کمتر از سه بار اجابت مزاج در هفته).
- بیماری هیرشپرونگ در کودکان (بیماری که می تواند باعث انسداد روده بزرگ شود).
- درد ناحیه مقعد
- اختلالات کف لگن
- دفع ناکافی مدفوع
- این آزمون بسیار کم خطر بوده و هیچ عارضه ای ندارد و به ندرت منجر به بروز درد در افراد می شود.
- این آزمون به آمادگی خاصی نیاز ندارد.
- بیمار می تواند رژیم غذایی و دارویی عادی خود را داشته باشد
- از فرد درخواست می شود که به پهلو دراز بکشد و زانوهای خود را کمی خم کند.
- به دلیل ماهیت حساس این آزمون، همه تمهیدات لازم برای حفظ حریم خصوصی فرد و آرامش وی انجام خواهد شد.
- یک لوله کوچک و انعطاف پذیر (کاتاتر) که به انتهای آن یک بالن کوچک متصل است توسط پزشک از طریق مقعد وارد بخش انتهایی روده می شود.
- در طول انجام آزمایش ممکن است چند بار این لوله به آرامی بیرون کشیده شود و دوباره به داخل فرستاده شود، از بیمار درخواست می شود مجموعه ای از حرکات ارادی را که هنگام دفع عادی مدفوع انجام می دهد در حضور پزشک تکرار کند. از جمله نگه داشتن مدفوع برای جلوگیری از دفع شدن آن و زور زدن برای دفع مدفوع. در این حین به کاتاتر متصل به بالن فشار وارد می شود، و کامپیوتری که به کاتتر متصل می باشد همه این فشارها را ثبت می کند.
- سپس بالون انتهای کاتتر چند بار پر و تخلیه می شود. حین باد کردن این بالن، پزشک از بیمار می پرسد که چه زمانی احساس می کند چیزی درون مقعد هست، چه زمانی احساس دفع مدفوع به وی دست می دهد و چه زمانی حس اضطرار در دفع مدفوع را حس می کند.
- پس از اتمام آزمایش، کاتاتر به آرامی خارج می شود.
- گاهی ممکن است یک کاتتر دیگر وارد بخش انتهای روده بیمار شود که یک بالون نیز به آن متصل می شود. بالون با آب یا باد پر می شود و از بیمار خواسته میشود این بالن را دفع کند. اگر بیمار نتواند این کار را انجام دهد، پرستار بالن را خالی کرده و کاتتر را برای شما خارج می کند.
- بعد از اتمام مانومتری آنورکتال پزشک نتایج را در اختیار بیمار قرار می دهد و توضیحات لازم را ارایه می کند.
- فرد بلافاصله بعد از اتمام مانومتری آنورکتال می تواند به روند عادی زندگی خود برگردد.
