ورزش خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد و طول عمر را افزایش می دهد. تحقیقات جدید به دنبال درک این موضوع است که کدام نوع ورزش بیشترین تأثیر را بر سلامتی، به خصوص بر پیشگیری از ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را داراست. پژوهشی که در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شد، به بررسی رابطه بین ورزش و مرگ و میر به خصوص مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی و عروقی پرداخته است. این تیم محقق با بررسی نظرسنجی های سلامت جمع آوری شده در طول 11 سال (1994 تا 2008) در انگلستان و اسکاتلند به نتایج ذیل دست یافتند:
- رایج ترین انواع ورزش ها شامل، شنا کردن، ایروبیک، تناسب اندام، ژیمناستیک، دویدن، فوتبال، ورزش های راکتی از جمله تنیس، بدمینتون و اسکواش بودند.
- هر فرد به طور متوسط به مدت 9 سال پیگیری شد. در این مدت، 8790 نفر جان خود را از دست دادند و 1909 نفر از آنها بر اثر بیماری قلبی یا سکته جان خود را از دست دادند.
- در مقایسه با شرکت کنندگانی که ورزش نکرده بودند، احتمال مواجه شدن با خطر مرگ برای گروه های مختلف ورزشی به شرح ذیل بود:
- احتمال خطر مرگ در افرادی که ورزش های راکتی از جمله تنیس و بدمینتون و.. انجام می دادند 47% کم تر بود؛
- احتمال خطر مرگ در شناگران 28% کم تر بود؛
- احتمال خطر مرگ در افرادی که ورزش های ایروبیک انجام می دادند 27% کم تر بود؛
- احتمال خطر مرگ در دوچرخه سواران 15% کم تر بود.
از آنجایی که تعداد بسیار کمی از شرکت کنندگان در این مطالعه به صورت منظم فوتبال بازی می کردند یا می دویدند، این نوع ورزش ها در این گروه مورد مطالعه در مقایسه با دیگر انواع فعالیت های ورزشی اثر محافظتی چندان زیادی برای پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی نداشتند. اما در نهایت دوندگان در مقایسه با افرادی که نمی دویدند 43 % کم تر در معرض خطر مرگ قرار داشتند و %45 کم تر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی بودند. در نهایت می توان گفت که هرچه شدت ورزش متناسب بیشتر باشد، اثرگذاری آن بر طول عمر نیز بیشتر خواهد بود، اما این نکته را نیز باید در نظر داشت که در هر شرایط ورزش کردن بهتر از ورزش نکردن است. منبع:
